Soekot (Loofhuttenfeest)

Vandaag is de eerste dag van Soekot, het Loofhuttenfeest. In de Bijbel staat dit feest beschreven in Leviticus 23 vers 33-44. Dit joodse feest duurt 7 dagen en start 5 dagen na Jom Kipoer. De eerste dag (vandaag) en de laatste dag (komende zondag) zijn officiële feestdagen. Dan zijn de winkels dus gesloten en rijdt er geen openbaar vervoer. Om die reden zit ik nu in het park deze blog te typen in plaats van dat ik aan het werk ben bij Aleh, wat wel de bedoeling was. De taxi zou ons om 11:30 uur oppikken zodat we in Aleh konden helpen met de lunch. Nou weet ik inmiddels wel dat je overal minstens een joods kwartiertje bij op moet tellen en vooral veel geduld moet hebben hier, maar een uur wachten was zelfs ons toch te gortig. Dus toen de taxi uiteindelijk op kwam dagen hebben we hem vriendelijk uitgelegd dat dit voor ons te laat was. De lunch zou al afgelopen zijn als wij eindelijk bij Aleh zouden zijn. En de kinderen gaan na de lunch slapen en dan hebben we een lange pauze bij een middagdienst. Die breng ik dan toch liever in het park door dan bij Aleh op het dak 😊 De taxichauffeur bleek zich verslapen te hebben en gaat een nieuwe poging wagen om ons om 15:00 uur op te halen zodat we kunnen helpen met de kinderen uit bed halen, hen nog kunnen bezighouden en kunnen helpen met avondeten. Super relaxt om pas om 11:30 uur klaar te hoeven zijn, dus zo erg vind ik ook weer niet dat de taxi niet kwam. 

Afgelopen nacht ben ik halverwege verhuisd naar de bank in de woonkamer omdat ik het zo benauwd had. We slapen met z'n drieën in 1 kamer en dat is best warm zeg maar. Maar goed, overal is een oplossing voor 😉 En vandaag is dus plotseling een rustige dag dus ook op die manier wordt er weer voor me gezorgd!

Gisterenavond nog iets moois beleefd!! Eerst hadden we gewerkt, een gewone dienst. Vroeg op dus. Daarna even wat boodschappen halen voor de parkpicknick en ik moest wat fruit en gezonde dingen kopen. Overigens, ik moet nog even iets rechtzetten dat ik noemde in een vorige blog. Ik schreef dat ik alles zelf moet kopen, van toiletpapier tot eten aan toe. Dat is niet helemaal waar. Als welkom had ik van Aleh een cadeaukaart van 100 shekel (ongeveer €25,00) gekregen die je bij heel wat winkels kunt verzilveren. Waaronder dus ook een bepaalde supermarktketen. Het schijnt dat je na twee weken werken weer een kaart van 100 shekel krijgt. Omdat alles hier zo duur is heb ik die kaart gebruikt om worstjes, kaas en broodbeleg te kopen! Als een kind zo blij met m'n Edammerkaas en komijnenkaas 😁😁

Maar goed, ik heb dus weer iets moois beleefd ☺ Na de supergezellige parkpicknick ter ere van onze huisgenoot Nathaly ging ik wat eerder terug naar huis omdat ik zo moe was. Bij onze appartementen staan verschillende soekot, een soort hutjes / partytenten die de Joodse families tijdens deze feestdagen gebruiken om hun maaltijden in te nuttigen en te luisteren naar de verhalen over de tocht van de joden door de woestijn in de tijd van Mozes. Ik liep dus langs zo'n soeka waar mensen in zaten. Er werd iets voorgelezen en ik hoorde dat ze Engels spraken. Eerst liep ik gewoon door naar huis, maar toen bedacht ik dat dit een mooie kans was om, als vreemdeling, iets meer van het Loofhuttenfeest mee te krijgen. Dus ik weer terug en op m'n aller bescheidenst gevraagd of ik wat mocht vragen. Dat mocht en ik werd meteen uitgenodigd in de soeka en mocht plaatsnemen aan tafel! Wat een geweldige ervaring! Ik kreeg een heerlijk dessert en heb meegemaakt hoe de familie de joodse gebeden zingt die bij dit feest horen. Ik had al een en ander gelezen over Soekot dus ik wist ongeveer wat het feest inhoudt en hoe het gevierd wordt. Erg mooi en zeer interessant om daar meer vragen over te kunnen stellen en meer over te weten te komen. Ook aan mij werden allerlei vragen gesteld, waar ik vandaan kom en of dit de eerste keer is dat ik in Israël ben. Dat is altijd een mooie gelegenheid om te vertellen over Aleh. De reactie is dan eigenlijk iedere keer weer heel dankbaar dat ik dit wil doen voor de kinderen en voor Israël! En iedere keer weer krijg ik dan kippenvel, te merken hoe dankbaar de mensen zijn, terwijl ik aan de andere kant dankbaar ben dat ik dit mag doen, nu en hier! 

Ik houd van de mensen hier, dat schreef ik misschien al eerder. Ik houd van het prachtige land, alle plaatsen waar zoveel geschiedenis ligt. Te weten dat Jezus hier gewoond en geleefd heeft, alle wonderen die hier zijn gebeurd enz. Tegelijk weet ik dat dat alles niet zaligmakend is, maar het maakt een verblijf in dit land en onder het joodse volk toch bijzonder, voor mij wel in ieder geval.  Ik voel me hier serieus thuis in dit land en zou hier best kunnen wonen. Maar ik vrees dat er dan wel wat tegengestribbelingen komen van het thuisfront 😉

Ondertussen is het bijna 14:30 uur en ga ik weer richting huis. Want stel dat de taxi op tijd is, dan moet ik er natuurlijk wel zijn 😆