Aftellen, nog 1 week in Israël

Maandagavond 25-11: Het aftellen is nu echt gestart; over precies een week hoop ik weer voet op Nederlandse bodem te zetten. Vorige week heb ik behalve werken bij ALEH zoveel gedaan in m’n vrije tijd dat ik niet eens tijd gehad heb om een blog te schrijven 😬😃 Ik ben nog maar twee dagen bij ALEH, zó raar! Morgen en donderdag, want woensdag hebben we een vrijwilligersuitje. Donderdag is dus m’n laatste ochtend en dat zal best lastig worden. Zoveel lieve mensen hier en al die lieve kinderen! M’n besluit staat wel redelijk vast dat ik straks in Nederland geen kantoorwerk meer ga doen!! Dus dat ontslag komt mooi uit 🤣🤣 

Ik merk nu dat ik wel zin heb om weer naar huis te gaan! Om iedereen weer in levende lijve te zien, Siep 😻 weer te kunnen knuffelen en van m’n heerlijke huis te genieten! Gisteren kon ik gewoon serieus niet bedenken hoe iets in m’n eigen huis er uit ziet 😂 dus ik ga heerlijk op vakantie in m’n eigen huis. Ik bedacht van de week dat ik mogelijk wel een soort sociale jetlag ga krijgen als ik straks opeens weer in m’n uppie woon. We wonen nu met z’n zessen, drie jongens, 2 meiden en ik als oudje 👵🏻 Alles heeft zo z’n voor- en nadelen. Ik schijn te snurken af toe, oepsie. Er gebeurt van alles, wat soms ook de nodige onrust in huis geeft. Morgennacht vertrekt er weer iemand, donderdag komt er weer een nieuwe vrijwilliger. Het is hier een zoete inval. 

‘k Heb nog een mooi Aleh-verhaal!! Ik weet niet helemaal zeker of ik er al eerder iets over geschreven heb. Begin oktober ontmoette ik in de bus een jonge dame. Ik had m’n verschrikkelijke groene Aleh-shirt aan 🤣 en ze sprak me aan over Aleh. Of ik dat kende want ze zocht werk en wilde wel bij Aleh werken als spraaktherapeut. Dus ik haar het telefoonnummer van iemand gegeven en diegene vervolgens geappt dat ik z’n nummer had gegeven. Nou, nooit meer aan gedacht verder. Zaten we afgelopen donderdag met een paar kinderen in de snoozle ruimte en er was deze keer een ‘vreemde’ bij. Zegt ze opeens tegen mij ‘Volgens mij zag ik jou pas in de bus’. Dus ik zeg ‘Dat zou goed kunnen want ik zit heel veel in de bus 🤣’ Blijkt dat dus dezelfde jongedame te zijn die werk zocht. Ze werkt nu al een paar weken bij Aleh voor twee dagen per week. Ze bedankte me omdat ze haar baan aan mij te danken heeft. Hoe cool is dat!!

Dinsdagochtend 26-11: Het is 7:10 uur en ik zit in de bus. Gisterenavond kwam er verder niet van om deze blog af te maken dus doe ik dat nu. Die busritten hebben ook zo z’n voordelen, ik ga ze nog missen straks. Vandaag weer zwemmen met Yosi, Chani en Baha. Gisterenochtend de moeder van Yosi ontmoet, die kwam even op bezoek. Dat was mooi, om te merken hoe goed het contact is tussen de verzorgers en ouders die langskomen. Ik kon er natuurlijk niets van verstaan maar dat kun je wel aanvoelen. Rachelli, de verzorger van onze klas, legde haar hand op m’n schouder en zei iets in het Hebreeuws tegen haar. Ik vroeg wat ze zei omdat ik zo’n vermoeden had dat het over mij ging 😃 Zegt ze ‘Ik vertelde tegen haar dat je heel veel van Yosi houdt‘ 😍 Mooi. Grappig ook, want ik zat precies in een stoel naast Yosi een beetje over z’n gezicht te aaien enzo toen z’n moeder binnenkwam. 
Vandaag schijnt er ook een soort inspectie te komen van buiten Aleh. Die komen kijken of alles schoon is voor de kinderen enz. Goede zaak. Ben benieuwd. Ik vermoed dat dat wel goed zit, iedere dag is er een flinke schoonmaakploeg bezig om alles netjes te houden. 

Donderdagochtend dus afscheid nemen. Daar zie ik wel een beetje tegenop hoor. Ik heb zo’n bijzonder mooie tijd gehad bij Aleh! Ik ging ook wel hierheen met het idee dat dat wel goed zou komen, maar je moet toch maar afwachten hoe het gaat. En buiten Aleh in m’n vrije tijd zoveel gedaan en meegemaakt, echt een voorrecht! Gisterenmiddag zat ik heerlijk in de ☀️ bij de Jaffapoort, een beetje te peinzen over de afgelopen tijd en het idee dat dit de laatste week is. ‘k Heb nog een heel lijstje ‘places to visit’, maar dat gaat denk ik niet meer lukken. Geeft ook niet, heb ik altijd een goede reden om terug te gaan 😉 Komend weekend nog wel een auto gehuurd, dus ik hoop er nog wel op uit te trekken. Zondagavond zal ik dan m’n koffer in moeten pakken want maandagochtend ga ik op tijd naar Tel Aviv rijden. Op het vliegveld moet ik dan eerst m’n auto inleveren, uitdaging nummer zoveel maar dat komt ook vast goed. Als het goed is land ik dan voor de avond in Eindhoven en kan ik mooi op tijd thuis zijn 😃 De rest van de week nog lekker vrij om thuis weer te wennen! Daar heb ik zin in! Het is ook fijn om m’n ‘gewone’ leven weer op te pakken. Ehm, o ja, m’n werk is een groot deel van m’n ‘gewone’ leven. Ik vergeet vaak dat ik een soort van geen werk meer heb als ik terug kom. Maar dat komt ook een beetje doordat ik na het telefoontje op 8 oktober niets meer gehoord heb. Dus dat is natuurlijk ook wel spannend hoe dat gaat lopen. Gelukkig kan ik er hard om lachen hoe het gaat en sta ik open voor alles wat er op m’n pad komt. 
Inmiddels is het 7:46 uur en ik zit nog steeds in de 🚌  Ben bijna bij het Centraal Busstation en dan nog 10 minuten lopen. 
Hopelijk vind ik nog tijd om wat te schrijven voordat ik weer thuis ben, maar ik beloof niets 🤣

Fijne dag iedereen!